In de haven van Rotterdam ‘verdwijnt’ op 6 september onze Volvo Amazon uit 1967 in een 40 voet container, om er op 8 november in de haven van Hainan gelukkig ongeschonden weer uit te komen. Een opluchting voor ons en het begin van een mooi avontuur op het eiland Hainan; de Hainan Open Classic Rally 2024 (HCR).
Opzet van de rally
De HCR is een internationale rally voor klassieke auto’s met een bouwjaar van vóór 1975 (daar kom ik op terug!)
Het deelnemersveld bestaat uit enthousiaste klassieker autofanaten uit vooral Nederland, België en andere Europese landen, maar ook een verdwaalde Amerikaan en enkele Australiërs zijn van de partij. In totaal 70 deelnemers uit 16 landen. De overige dertig deelnemers zijn Chinezen, vooral uit Hongkong, die zich de laatste jaren in klassieke auto’s zijn gaan interesseren. De welvaart leidt ook in China tot luxe consumptie. De Chinese rijders mogen deelnemen met auto’s tot 2005.
De rally kent 5 etappes volgens het ‘bolletje pijl’ principe (zie foto). De totale afstand in 5 dagen bedraagt zo’n 1100 kilometer en brengt ons in principe over het hele eiland met overnachtingen in steden als Sanya, Haikou, Wenchang en Wanning.
In principe, want de typhoon die een week eerder over het eiland raasde, heeft een bergetappe dwars door het eiland via Qiongzhong onmogelijk gemaakt. Door de storm en slagregens zijn veel wegen in dit bergachtig gebied nog onbegaanbaar. Dit betekent voor de organisatie op het laatste moment improviseren, iets waar Chinezen goed in zijn, maar wat wel tot chaotische taferelen leidt. Zo rijden we dankzij de gewijzigde planning door een dorp en komen op een straatmarkt terecht, waar we al rijdend door alle kraameigenaren enthousiast worden begroet. Elke dag kent meerdere deel-etappes die tot op de minuut nauwkeurig dienen te worden gefinished. Met het Chinese verkeer, de chaos van zo’n lokale markt, stoplichten die in China minutenlang op rood staan en soms aangepaste routes een behoorlijke uitdaging.
Ingrijpende veranderingen
Hoewel ik China uit ervaring ken, vier jaar expat in Shanghai van 2005 tot 2009 en toen ook diverse malen Hainan als recreant bezocht met het gezin, is China ingrijpend veranderd en toch ook weer niet. Hainan herken ik qua infrastructuur niet terug. Glooiend asfalt, veel hoogbouw en zeer moderne stadscentra, een overdaad aan elektrische auto’s met een vooruitstrevende styling en van prima kwaliteit. Volkswagen maakt zich terecht zorgen. Veel half afgebouwde hoogbouw; ik denk nog steeds resultante van een centrale planeconomie, gehinderd door COVID. En als hoogtepunt aan de zuidkust een viertal torens, meer staketsels, die ik eerst niet thuis kan brengen, maar raketinstallaties blijken te zijn voor een ambitieus ruimteprogramma van China.
Toen we zelf een keer een taxi namen in Sanya, meldde de chauffeur dat zijn batterij bijna leeg was. Hij reed naar een speciaal oplaadpunt. De taxi werd met een hefboom 20 cm opgetild, de batterij automatisch verwijderd en een nieuwe onmiddellijk geplaatst. We klokten de hele stop op exact 2,27 minuut. Minder dan een ‘normale’ tankbeurt in Nederland dus.
En toch ook hetzelfde
Niet veranderd is de aanvankelijk wat terughoudende, maar toch nieuwsgierige blik van de gemiddelde Chinees naar onze auto, die na een Ni Hao van onze kant omslaat in een gulle lach en respons, die ons dan weer in taal-verlegenheid brengt. Als we gesticuleren dat onze Volvo toch echt een onderdeel van Geely is en dus eigenlijk Chinees fabrikaat, komen de mobieltjes tevoorschijn en voelen we ons als Max Verstappen na een overwinning.
Ook niet veranderd, maar zeker geïntensiveerd is het cameratoezicht. Op zeker elke 100 meter op de soms door verlaten gebieden meanderende route staan camera’s en we worden zeer frequent verblind door flitscamera’s die ons onverbiddelijk vastleggen.
Ongevraagd toezicht
Het summum van ‘dienstverlening’ betrof een verzoek aan de baliemedewerker in mijn hotel of mijn was die in mijn kamer op bed lag, kon worden opgehaald. Na enig gefriemel achter de balie, draaide de medewerker het scherm om en vroeg me of het om de witte zak ging die op mijn bed lag. Ik was verbijsterd maar ach, ik heb ook weer niets te verbergen. In onze auto’s kregen we een noodknop mee die in verbinding stond met de organisatie. “In geval van nood drie seconden indrukken en hulp is onderweg”, luidde de instructie. Deelnemers die van de uitgezette route afweken, kregen al snel een volgauto achter zich die de ‘verdwaalde’ terug leidde naar het parcours. Het apparaatje had dus ook een andere functie.
Het waarom van de rally
De heer Zhong is het brein achter deze rally. Een gepensioneerde legerofficier die al eerder een soortgelijke rally heeft georganiseerd in de omgeving van Beijing en Shanghai. De rally staat onder toezicht van de FIVA (Federation International des Vehicules Anciens). Dat betekent status en internationale erkenning voor de organisator. Hij ontvangt ons met veel Chinees protocol. Elke rallydag Chinese regionale hoogwaardigheidsbekleders, rood podium, grote led posters als achtergrond, linten die doorgeknipt moeten worden en toespraken waarin de glorie van stad en land en de rally worden benadrukt. En natuurlijk wij als decorum voor de in grote getale opgetrommelde pers
en fotografen.
De gesprekken met journalisten gaan met een soort ‘handy’. Zij spreken de vraag in op hun apparaatje en op het scherm verschijnt onmiddellijk de vertaling in Nederlands; visa versa. De taal beheersen is aan beide zijden niet meer nodig en dat merken we ook bij het personeel in de hotels en horeca, die deze devices ook gebruiken. Chinezen hoeven dus geen taal meer te leren om met buitenlanders te communiceren.
Dit jaar dus een rally in Hainan, dat vanaf 2025 een ‘special economic zone’ wordt met de nodige belastingvoordelen. Men hoopt met de publiciteit van de rally veel internationale aandacht en investeringen te genereren. Maar bovenal wordt Hainan, volgens de heer Zhong, het enige gebied in China waar klassiekers de openbare weg op mogen. En dan valt bij ons het kwartje of lokaal de yuan!!
Hainan ontwikkelt zich in sneltreinvaart tot een soort Zuid Frankrijk, Marbella of misschien wel Dubai? Wat is er mooier voor de gefortuneerde Chinees (of Rus?) om na aankoop van een luxe-appartement of villa een klassieker in de garage te stallen en deze tijdens de vakantie even uit te laten en bewonderende blikken te ontvangen. De juiste klassiekers zijn vaak ook goede langetermijn-investeringen. Moderne Porsches, Lamborghini’s en Rolls Royces rijden er al in ruime mate in China, het echte onderscheid zit natuurlijk in bijvoorbeeld een klassieke Mercedes Gullwing van 1 miljoen euro of meer. Een aantal van onze deelnemende klassieke auto intermediairs kreeg spontaan visioenen zoals de eerste schoenverkoper in een land waar men blootsvoets loopt.
En de winnaar is...
In het klassement reed een Nederlandse DAF YA-66 uit het leger mee, compleet met vlaggen van Nederland en China en een team van twee heren in camouflagepak. Zij reden fier aan kop en bezorgden de heer Zhong wat kopzorgen. Het voertuig was productie 1974, kenteken 1975.
Op de derde avond verscheen een mededeling dat kenteken 1975 was uitgesloten en er een speciale sub-categorie zou komen voor 1975 en later, waar dus ook alle Chinese deelnemers in zouden vallen. Er ontstond veel tumult onder de deelnemers, aangezien de DAF gewoon uitstekend reed en een terechte winnaar zou zijn. Het compromis werd uiteindelijk het podium voor de rijders van de DAF maar dan zonder auto. Zo’n foto kon dan wel weer door de censuur.
En de Volvo????…….. die werd tweede op slechts 2 minuten/strafpunten achterstand. Het bleef nog lang onrustig in Sanya…
