Net voor de vertoning van Fly Me to the Moon als slotfilm van het CinemAsia filmfestival in EYE Amsterdam, heeft VNC cultuurredacteur Im Fong Liu een gesprek met regisseur Sasha Chuk om meer te weten te komen over deze film en de regisseur. Chuk wordt als een van de rijzende sterren in de filmindustrie gezien. Haar debuutfilm is een semi-autobiografisch drama en volgt het verhaal van twee zussen die samen met hun moeder uit Hunan naar Hong Kong verhuizen voor gezinshereniging. Het speelt zich af tegen de achtergrond van ingrijpende politieke en sociale veranderingen in die stad en behandelt de complexe thema’s van familierelaties, identiteit en de uitdagingen waar migranten mee worden geconfronteerd.
De speelfilm bevat veel autobiografische elementen. Zo werd gefilmd op Chuks eigen oude basisschool, met echte leerlingen van die school. “Dat maakte het extra speciaal en weerspiegelt een bijzonder persoonlijk aspect van mijn jeugd”, zegt ze. Naast deze schoolscènes, zijn er ook scènes die direct voortkomen uit dierbare herinneringen. Een van die sleutelscènes toont de familie in een transparante hotellift, die opstijgt terwijl ze samen de avond skyline van Hong Kong bewonderen. “We zagen de stad samen, als liefdevol gezin. Dit betekenisvolle moment wilde ik tonen.”
“Mijn achtergrond als schrijver speelt een grote rol in deze film,” begint Chuk, als ze vertelt hoe deze tot stand is gekomen. “Ik heb eerst fictie en boeken geschreven, en later ben ik begonnen met het verwerken van die boeken tot scenario’s. De zussen in het verhaal zijn deels gebaseerd op mijzelf, maar ook op de fictieve dynamiek van een gezin. In werkelijkheid ben ik enig kind, maar ik wilde de relatie tussen de zussen verkennen. Het idee om een film te maken over mijn verleden, met momenten uit mijn eigen jeugd, ontstond later. Eerst schreef ik het verhaal, maar ik merkte dat de personages veel potentie hadden om verder te groeien, vooral omdat er zoveel te ontdekken viel over familieverhoudingen en het opgroeien als migrant.”
De fragiele vader-dochterrelatie vormt de kern van de film. Dit thema van conflict en verzoening, zo belangrijk in het verhaal, heeft zijn wortels in haar eigen ervaring. “Vooral de relatie met mijn vader in mijn tienerjaren heeft me geïnspireerd om dit te vertellen,” legt ze uit. “Het gaat niet zozeer om vergeving, maar om verdergaan in het leven. Het is een kwestie van zelfverzoening.” Chuk stelt dat haar film niet alleen draait om de pijn van het verleden, maar om het leren omgaan met die pijn en verder groeien.
Een ander belangrijk aspect in Fly Me to the Moon is de beklemming die ontstaat door het ontbreken van privacy, iets waar veel inwoners van Hong Kong dagelijks mee te maken hebben. “In Hong Kong wonen veel mensen in krappe appartementen, waarbij persoonlijke ruimte een luxe is. Dit ruimtegebrek is niet alleen fysiek, maar ook emotioneel,” legt Chuk uit. In de film slapen de zussen vaak samen in een stapelbed, soms zelfs met hun moeder, wat de onuitgesproken spanning binnen het gezin versterkt.
Chuk heeft altijd geworsteld met het gevoel van vervreemding, een thema dat door de film slingert. Ondanks dat ze al bijna dertig jaar in Hong Kong woont, voelt ze zich soms nog steeds een outsider. “Toen ik naar Hong Kong migreerde, wilde ik meteen Kantonees leren om verbinding te zoeken, niet alleen om te communiceren, maar om echt contact te maken met de cultuur. Taal was essentieel voor mij om me thuis te voelen,” vertelt ze. In de film worden meerdere talen gesproken – Hunanees, Kantonees, Mandarijn, en ook Japans – die de barrières én bruggen van verbondenheid weerspiegelen.
“De zussen spreken voornamelijk Hunanees met elkaar. Zelf ben ik altijd bezig geweest met het leren van Kantonees, en ook de Engelse invloed speelt een grote rol. Maar voor mijn ouders, die als volwassenen naar deze metropool kwamen, was het veel moeilijker. Mijn moeder, ondanks haar harde werk om de taal te leren, heeft altijd een Hunanees accent behouden. Dit gaf haar het gevoel buitengesloten te zijn. Ik wilde die inzichten in de film verwerken, omdat taal een krachtige manier is om je verbonden te voelen, of juist niet en je het gevoel geeft een outsider te zijn.”
De film is niet alleen een verkenning van de familiegeschiedenis, maar ook van Chuks persoonlijke reis naar zelfontdekking. “Persoonlijke onderwerpen verwerken in een scenario is mijn manier van storytelling” zegt ze. “Ik voelde me als kind vaak eenzaam en dat wilde ik laten zien. Op deze manier kan ik dat gevoel van eenzaamheid delen.” Enkele scènes zijn direct geïnspireerd op haar eigen herinneringen, zoals wanneer de oudste dochter Yuen fictief met haar zusje in China aan de telefoon praat. “Dat heb ik zelf ook gedaan, want het was heel moeilijk om vrienden op school te maken. Ik wilde die emoties vastleggen, omdat ik die als kind zelf heb ervaren.”
Naast het schrijven van het scenario en het regisseren, speelde Chuk ook een van de hoofdrollen in de film. Haar samenwerking met producent Jun Li en legendarisch editor William Chang was voor haar een essentiële ervaring. “Werken met mensen die ik bewonder, heeft mijn visie verrijkt en het mogelijk gemaakt om mijn ideeën tot leven te brengen. Zonder hun steun zou deze film niet zijn zoals hij nu is”, beaamt ze met een glimlach. Over budgetten heeft ze ook veel geleerd, vertelde ze openhartig. “Sommige scènes zijn met een handheld camera gemaakt omdat ons budget dat toeliet. Gelukkig waren deze ook bedoeld om zo te filmen.”
Na de vertoning van Fly Me to the Moon in EYE Amsterdam, kijkt Sasha Chuk nu uit naar haar volgende project. “Ik wil intieme verhalen blijven vertellen die ook resoneren met anderen. Mijn werk gaat over wat het betekent om ergens thuis te zijn, en wat we meenemen van de culturen waarin we opgroeien.”
Samenvatting: Fly Me to the Moon
In 1997 verhuizen Yuen en haar moeder vanuit Hunan, China, naar Hong Kong. Een nieuw begin in een familiesysteem. Het jongere zusje, Kuet, voegt zich later bij het gezin. Gedurende twee decennia wordt hun leven beheerst door de drugsverslaving en criminele activiteiten van hun vader. Het verhaal verkent de zoektocht van de zussen naar identiteit, hun complexe relatie met hun vader, en de uitdagingen van opgroeien als migrant in een metropool die voortdurend verandert.
Biografie Sasha Chuk
Sasha Chuk (1991) is een filmmaker die bekendstaat om haar persoonlijke en introspectieve benadering. Fly Me to the Moon (2023) is haar eerste speelfilm. Naast het regisseren van haar zelfgeschreven scenario’s houdt ze zich ook bezig met acteren en schrijven van fictie. Deze film werd lovend ontvangen en won onder andere drie Golden Horse Awards in Taipei, Taiwan.
CinemAsia On Tour : 5 april – 25 mei 2025
CinemAsia, opgericht in 2003, is een jaarlijks filmfestival in Amsterdam dat zich richt op maatschappelijk en cultureel gerichte films en documentaires. Het festival biedt een platform voor zowel opkomende als gevestigde filmmakers en trekt een divers publiek naar diverse filmhuislocaties in de hoofdstad en diverse steden in het land.
Na Amsterdam is CinemAsia On Tour te zien in onder andere Forum Groningen (5-6 april), KINO Rotterdam (11-13 april), Filmhuis Den Haag (9-11 mei), Natlab Eindhoven (17-18 mei) en Lumière Maastricht (24-25 mei).
Het programma omvat onder meer Between Goodbyes van Jota Mun (Zuid Korea, US, 2024), Fly Me to the Moon van Sacha Chuk (Hong Kong, 2023), Black Dog van Guan Hu (China, 2024), Yen and Ai-Lee van Tom Lin Shu-Yu (Taiwan, 2024) en de gerestaureerde klassieker Girl’s School van Lee Mi-Mi (Taiwan, 1982).
Fly Me to the Moon draait tijdens CinemAsia On Tour in KINO Rotterdam van 11-13 april. Voor meer informatie over tourdata en locaties; https://cinemasia.nl/en/ontour/
